Martin Cooper, Manhattan’da Altıncı Cadde’de bir rakibin numarasını çeviriyor. “Merhaba Joel,” diyor. “Ben Marty Cooper. Seni bir cep telefonundan arıyorum, gerçek bir cep telefonundan.” Motorola mühendisi Cooper ile AT&T Baş Teknoloji Sorumlusu Joel Engel arasında 3 Nisan 1973’te yapılan görüşme, şimdiye kadarki ilk cep telefonu görüşmesidir. Motorola yakındaki yüksek bir çatıya bir baz istasyonu kurmuştu ve arama AT&T genel merkezindeki sabit hat ağına gidiyordu.
DynaTAC prototipiyle Motorola mühendisi Marty Cooper (sağda)
(Resim: Motorola arşivleri)
Cooper, bir proto cep telefonu olan Motorola DynaTAC 8000X’in eski bir sürümüyle, bugün sevgiyle anıldığı şekliyle bir “kemik” ile konuştu. Cooper’ın büyük antenli prototipi bir kilonun biraz altındaydı ve 25 santimetre uzunluğundaydı. Ama işe yaradı: Joel Engel o kadar şaşırmıştı ki, hattın diğer ucunda sessizlik oldu, Cooper aramayı hatırlıyor. O sırada Engel, AT&T’nin araştırma departmanının başındaydı ve ayrıca cep telefonları üzerinde çalıştı. Bell, Motorola’nın aksine daha çok araç telefonlarına güveniyordu.
İlk cep telefonları sadece 1983’te
17 Ekim 1973’te Cooper, “Radyo Telefon Sistemi” için patent başvurusunda bulundu. Çoğu zaman olduğu gibi, bunu frekanslar üzerine bir savaş izledi: Motorola, ABD telekomünikasyon otoritesi FCC’yi mobil iletişim için 800 MHz aralığında frekanslar yayınlamaya ikna etmek istedi. 1977’de Washington DC ile Baltimore arasında ilk hücresel ağ kuruldu ve yalnızca bir yıl sonra FCC, hücresel iletişim için gerekli frekans bantlarını yayınladı. Bu sefer AT&T, AMPS (Gelişmiş Cep Telefonu Hizmeti) standardı ile zirveye çıktı.
Eylül 1983’te, ilk cep telefonu görüşmesinden on yıldan fazla bir süre sonra, mobil iletişim gerçek oldu – en azından yüksek gelirliler için. DynaTAC 8000X piyasaya çıktığında sadece 800 gram ağırlığında ve 4.000 $’a mal oluyor, bu da bugün enflasyona göre ayarlandığında 12.000 $’ın üzerine çıkıyor. “Kemik” 30 kontak için depolama alanına ve 30 dakikalık bir pil ömrüne sahiptir – bundan sonra on saat boyunca fişe takılması gerekiyordu. İki satırlı bir klavye kullanılarak yazılabilen rakamlar ekranda kırmızı olarak görülebilir. Motorola’nın ilk yılda 300.000 adet sattığı söyleniyor.
DynaTAC Reklamı: Motorola, yüksek fiyatı nedeniyle ilk cep telefonunun reklamını öncelikle işadamlarına yaptı.
(Resim: Motorola arşivleri)
Motorola Uluslararası 3200
Almanya’da mobil devrim biraz daha uzun sürdü. 1992 yazında önce Mannesmann, ardından Telekom D şebekelerini GSM teknolojisi ile aktif hale getirdiler. Önceki C ağında, arama yapmak için hala bir telefon kılıfına ihtiyacınız vardı. Ardından DynaTAC 8000X’in uluslararası adı olan Motorola International 3200 geldi. “Kemik” in uluslararası versiyonu 3.000 Alman Markına satıldı, 500 grama kadar küçüldü ve 150 dakikalık konuşma süresi sundu.
Cooper bir keresinde The Economist ile yaptığı bir röportajda Motorola’daki “fasulye sayaçları” on yıldır ensesinden nefes alıyordu, diye yakınmıştı. En sevdiği projesine bu kadar çok para harcamayı nihayet ne zaman bırakacağını soracaklardı. Sonunda ne zaman para kazanacaktı? Çok pahalıya mal oldu ve çok uzun sürdü, diye kabul etti Cooper. Çabaları uzun süre sonuç verdi, 1998 yılına kadar Motorola cep telefonu pazarının lideri olmaya devam etti.
Artık 94 yaşında olan “cep telefonlarının babası” Martin Cooper, cep telefonlarında hala büyüme potansiyeli görüyor: Cooper, yakın zamanda AFP haber ajansına verdiği demeçte, gelecekte cep telefonlarının eğitim ve sağlık hizmetlerinde devrim yaratabileceğini söyledi. Cooper, “Cep telefonu kişinin bir uzantısı haline geldi, ancak çok daha fazlasını yapabilir” diyor. “Bu olasılıkları anlamaya yeni başlıyoruz.” Ancak gençlerden bir ricası var: karşıdan karşıya geçerken akıllı telefonlarına bakmasınlar. “Bu insanlar akıllarını yitirmişler.”
(Daha sonra)
Haberin Sonu
DynaTAC prototipiyle Motorola mühendisi Marty Cooper (sağda)
(Resim: Motorola arşivleri)
Cooper, bir proto cep telefonu olan Motorola DynaTAC 8000X’in eski bir sürümüyle, bugün sevgiyle anıldığı şekliyle bir “kemik” ile konuştu. Cooper’ın büyük antenli prototipi bir kilonun biraz altındaydı ve 25 santimetre uzunluğundaydı. Ama işe yaradı: Joel Engel o kadar şaşırmıştı ki, hattın diğer ucunda sessizlik oldu, Cooper aramayı hatırlıyor. O sırada Engel, AT&T’nin araştırma departmanının başındaydı ve ayrıca cep telefonları üzerinde çalıştı. Bell, Motorola’nın aksine daha çok araç telefonlarına güveniyordu.
İlk cep telefonları sadece 1983’te
17 Ekim 1973’te Cooper, “Radyo Telefon Sistemi” için patent başvurusunda bulundu. Çoğu zaman olduğu gibi, bunu frekanslar üzerine bir savaş izledi: Motorola, ABD telekomünikasyon otoritesi FCC’yi mobil iletişim için 800 MHz aralığında frekanslar yayınlamaya ikna etmek istedi. 1977’de Washington DC ile Baltimore arasında ilk hücresel ağ kuruldu ve yalnızca bir yıl sonra FCC, hücresel iletişim için gerekli frekans bantlarını yayınladı. Bu sefer AT&T, AMPS (Gelişmiş Cep Telefonu Hizmeti) standardı ile zirveye çıktı.
Eylül 1983’te, ilk cep telefonu görüşmesinden on yıldan fazla bir süre sonra, mobil iletişim gerçek oldu – en azından yüksek gelirliler için. DynaTAC 8000X piyasaya çıktığında sadece 800 gram ağırlığında ve 4.000 $’a mal oluyor, bu da bugün enflasyona göre ayarlandığında 12.000 $’ın üzerine çıkıyor. “Kemik” 30 kontak için depolama alanına ve 30 dakikalık bir pil ömrüne sahiptir – bundan sonra on saat boyunca fişe takılması gerekiyordu. İki satırlı bir klavye kullanılarak yazılabilen rakamlar ekranda kırmızı olarak görülebilir. Motorola’nın ilk yılda 300.000 adet sattığı söyleniyor.
DynaTAC Reklamı: Motorola, yüksek fiyatı nedeniyle ilk cep telefonunun reklamını öncelikle işadamlarına yaptı.
(Resim: Motorola arşivleri)
Motorola Uluslararası 3200
Almanya’da mobil devrim biraz daha uzun sürdü. 1992 yazında önce Mannesmann, ardından Telekom D şebekelerini GSM teknolojisi ile aktif hale getirdiler. Önceki C ağında, arama yapmak için hala bir telefon kılıfına ihtiyacınız vardı. Ardından DynaTAC 8000X’in uluslararası adı olan Motorola International 3200 geldi. “Kemik” in uluslararası versiyonu 3.000 Alman Markına satıldı, 500 grama kadar küçüldü ve 150 dakikalık konuşma süresi sundu.
Cooper bir keresinde The Economist ile yaptığı bir röportajda Motorola’daki “fasulye sayaçları” on yıldır ensesinden nefes alıyordu, diye yakınmıştı. En sevdiği projesine bu kadar çok para harcamayı nihayet ne zaman bırakacağını soracaklardı. Sonunda ne zaman para kazanacaktı? Çok pahalıya mal oldu ve çok uzun sürdü, diye kabul etti Cooper. Çabaları uzun süre sonuç verdi, 1998 yılına kadar Motorola cep telefonu pazarının lideri olmaya devam etti.
Artık 94 yaşında olan “cep telefonlarının babası” Martin Cooper, cep telefonlarında hala büyüme potansiyeli görüyor: Cooper, yakın zamanda AFP haber ajansına verdiği demeçte, gelecekte cep telefonlarının eğitim ve sağlık hizmetlerinde devrim yaratabileceğini söyledi. Cooper, “Cep telefonu kişinin bir uzantısı haline geldi, ancak çok daha fazlasını yapabilir” diyor. “Bu olasılıkları anlamaya yeni başlıyoruz.” Ancak gençlerden bir ricası var: karşıdan karşıya geçerken akıllı telefonlarına bakmasınlar. “Bu insanlar akıllarını yitirmişler.”
(Daha sonra)
Haberin Sonu